Met de recente trends zijn sekspoppen steeds populairder geworden, en je zult verbaasd zijn hoeveel vreemde feiten en cijfers er over dit fenomeen bestaan.
Hier zijn enkele verhalen over sekspoppen die je misschien niet hoeft te weten:
1. Hoewel de meeste eigenaren van sekspoppen sekspoppen gewoon als hun eigen speelgoed behandelen, gaan sommige mensen verder dan dit punt en behandelen ze deze poppen als echte metgezellen.
Een extreem voorbeeld is Dave Carter uit Michigan, VS. Hij trouwde met een sekspop genaamd Heidorn en kocht later een sekspop genaamd Elena. Ze zijn allemaal vervaardigd door de Abyss Company en zijn ongeveer $ 6,000 waard.
Hoewel ze niet wettelijk getrouwd zijn, hebben ze bijpassende trouwringen en bereiden ze zich voor op een ceremonie voor hun 15e jubileum.
2. De sekspoppenindustrie in Japan noemt poppen ‘Dutch Wife’.
Historisch gezien komt dit doordat Nederlandse zeelieden verschillende maanden op volle zee doorbrachten en creatieve methoden probeerden te gebruiken om hun ‘eenzaamheid’-probleem op te lossen, en uiteindelijk een sekspop van lompen maakten, enzovoort. In het Frans worden ze “Mrs. Voyage” en in het Spaans zijn ze “Mrs. Op reis". Deze twee woorden kunnen grofweg worden vertaald als “Mevrouw. Op reis."
Deze matrozen maakten deze liefdespoppen van leer en verkochten ze aan de Japanners terwijl ze in Japanse havens verbleven. Dus tot op de dag van vandaag is de geschiedenis van sekspoppen uit Nederland is in Japan gebleven.
3. Tegenwoordig zijn Barbie-poppen een noodzaak in de kindertijd van de meeste kinderen. Hoewel de poppen van dit merk inmiddels kindvriendelijk zijn, gaat hun oorsprong eigenlijk veel verder.
Barbie was oorspronkelijk gebaseerd op een sekspop. Al in de jaren vijftig was er in Duitsland een pop genaamd Bild Lilli, gebaseerd op een bijzonder populaire Duitse actrice en ontworpen voor volwassenen. Dit soort poppen was destijds erg populair en Amerikaanse speelgoedfabrikanten merkten dit op en creëerden een Barbiepop die meer geschikt is voor kinderen.
4. Sekspoppen kunnen heel realistisch worden. Van de interne legeringsstructuur tot de details op de wenkbrauwen, het voortreffelijke vakmanschap zorgt ervoor dat de sekspop er bijna echt uitziet. Maar het maakt ze ook erg zwaar, variërend van 30 kg tot 55 kg. Dit kan een van de redenen zijn waarom niet veel vrouwen sekspoppen kopen. Deze gewichten maken het verplaatsen ervan tot een soort oefening.
5. Veel fabrikanten van sekspoppen leveren mannelijke sekspoppen, maar deze producten vertegenwoordigen gemiddeld slechts ongeveer 10% van de totale omzet.
Er zijn veel minder keuzes voor mannen op het gebied van sekspoppen dan voor vrouwen, en er is veel minder maatwerk dan vrouwelijke sekspoppen, wat misschien niet helpt.
6. Op basis van hun loyaliteit aan de sekspoppenindustrie en -cultuur noemen ze zichzelf graag ‘babyvriendjes’.
Deze fangroep draait om hun collectieve liefde voor sekspoppen, en veel babyvriendjes fantaseren over sekspoppen en worden echte metgezellen.
Voor de meeste van deze mensen leek het te moeilijk om met echte mensen om te gaan, dus wendden ze zich tot sekspoppen. Veel mensen zullen beweren dat door de mens gemaakte voorwerpen je niet zoals vlees en bloed zullen liegen, bedriegen of bekritiseren.
7. Steven Shubin, de uitvinder van ‘Fleshlight’, is al in 1995 betrokken bij de ontwikkeling van synthetische sekspoppen.
Als creatief en zeer technisch mens heeft hij ooit patent aangevraagd op een paspop gevuld met olieachtig elastomeer. Later vroeg hij in 1996 patent aan voor een van zijn uitvindingen en kreeg uiteindelijk de naam “Fleshlight”.
8. Howard Stern staat bekend om zijn onfatsoenlijke dingen in zijn show, maar hij kan een van de belangrijkste redenen zijn waarom sekspoppen zo populair waren in de jaren negentig!
Destijds bestelde hij een sekspop voor zijn show en maakte deze bekend tijdens de live-uitzending. Door de effecten van het programma nam de bestelling voor de pop aanzienlijk toe. Nu verkoopt het bedrijf maar liefst 300 poppen per jaar, en elke pop kost minstens 5,500 dollar. Ik moet zeggen dat de inkomsten van het bedrijf aan hem te danken zijn.
9. Ook meer volwassen industriële modellen beginnen de toenemende populariteit van sekspoppen op te merken.
Tot nu toe heeft de Japanse douane-industrie ook geprobeerd sekspoppen te kopen en ervaringshallen te openen in ontwikkelde gebieden zoals Tokio. De creatieve gebruik van sekspoppen van de Japanners stopt daar niet: ze hebben ooit een film “Air Doll” opgenomen. De hoofdpersoon is een siliconen opblaaspop genaamd Xiao Wang. De film vertelt over haar transformatie van pop naar mens. Verhaal over emotionele ervaringen.
10. Hoe realistischer een sekspop, hoe griezeliger en verwerpelijker hij zal zijn.
Al in 1970 registreerde een robotica-ingenieur genaamd Masahiro Mori een dergelijk fenomeen: hoe dichter het door de mens gemaakte menselijke lichaam bij een echt mens staat, hoe verontrustender het is. Dit fenomeen wordt ‘de vallei van terreur’ genoemd. Als robots net Transformers zijn, zullen mensen er ontvankelijker voor zijn, maar hoe dichter ze bij de menselijke vorm komen, we zullen de subtiele verschillen tussen hen en echte mensen gaan opmerken.