In de bloeiende sekspoppenindustrie is dit hartverscheurende verlangen naar gezelschap misschien niet duidelijker dan dit. Tot een paar jaar geleden waren sekspoppen een grap. Tegenwoordig zijn sekspoppen bijna overal te vinden, en in de loop van de tijd worden ze steeds gebruikelijker. Het vakmanschap van de industrie is nog steeds niet in staat om aan de marktvraag te voldoen, en er zijn sekspoppenervaringshallen verschenen in landen als Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland, en zelfs in Amerika. Voordat de WK Rusland zo populair bleek, de eigenaar van een sekspop ervaringshal geopend in Rusland overwoog om meer locaties te openen. In Japan doorbreken sekspoppen de impasse tussen paren die onder hetzelfde dak wonen. Sommige Japanse mannen beweren dat ze echt van sekspoppen houden, nemen ze mee naar het park en stellen ze voor aan vrienden.

Een zoektocht op internet zal uitwijzen dat Japan geenszins een uitzondering is in deze hausse aan begeleidende robots. Maar de meeste psychiaters beweren nog steeds dat sekspoppen dingen tegen mensen zullen doen en dat robots op de een of andere manier opnieuw worden gepersonifieerd. Er wordt bijvoorbeeld gemeld dat ongeveer 30% van de sekspop ervaring centra in Spanje hebben psychische problemen waardoor ze niet normaal met anderen kunnen omgaan. Deskundigen beweren dat sekspoppen dergelijke groepen uiteindelijk zullen helpen anderen te leren benaderen en intieme relaties op te bouwen.

Maar is het verbeteren van de interpersoonlijke interactie werkelijk het ultieme doel van deze branche?
We bevinden ons in een tijdperk van vrijheid en autonomie. Wij hebben rechten en plichten; wij zullen vragen en wij zullen geven. Wij geloven in Thomas' 'leven is wreed', en we geloven in Paul's 'anderen zijn de hel'. We verlangen naar intimiteit, maar we kunnen ook een hekel hebben aan interpersoonlijke relaties. Wij geven de voorkeur aan een avatar, die een magische kant van zichzelf kan laten zien en een andere zelf kan transformeren in een afbeelding op het scherm. Degenen die koop sekspoppen kunnen zichzelf niet toestaan de trieste en betreurenswaardige vorm van interpersoonlijke communicatie te verdragen. Sekspoppen hebben niets met seks te maken (omdat ‘seks’ etymologisch de paring van mannen en vrouwen betekent). Het is niet eens het ego, het is de sublimatie van het ego op een object, en de eenzaamheid van de ziel is geïntegreerd in het rubbermateriaal.

Het feit is dat deze vreemde voorwerpen gebaseerd zijn op een fundamentele leugen die we onszelf hebben verteld. Mensen kunnen om een ‘op maat gemaakte’ interactie vragen omdat ze denken dat ze een unieke ‘intimiteit’ verlangen, maar in feite zijn ze bang voor intimiteit, liefde, delen en toewijding. Het is noodzakelijk om vreemde voorwerpen te gebruiken om de angst te verdoezelen om zich in realtime voor een andere persoon open te stellen, in een poging het verstikkende communicatievacuüm dat door zijn eenzame leven wordt veroorzaakt tijdelijk te verlichten.
De sekspop vertegenwoordigt dus de perfectie van het liberalisme. Met de opkomst van sekspoppen hoeven we misschien niet langer iemand te kennen of lief te hebben, zelfs onszelf niet.